Het is zo ver. Wij maken nu mee wat de schrik blijkt van zowat elke kersverse ouder: The terrible Two’s have arrived! Niet dat Vic nu opeens zo’n een rotpeuter is hoor! Alhoewel… Soms vraag ik me wel af of er nog bloed tussen mijn nagels over is… Niet dat niemand ons gewaarschuwd heeft hoor! […]
Lees verder
Net als vorig jaar, waren wij van plan om een verjaardagsfeestje te geven voor Vic. Hij werd twee, alweer een mijlpaal om slingers aan te hangen! Wij kozen opnieuw voor Zelda en Zorro als locatie om zijn feest te laten doorgaan. Zij hebben een tea-time formule waar je op bvb. zondagnamiddag gezellig in de tuin […]
Lees verder
5. B – *** – umba kijken… Heel. de. dag. door. We zijn nu één week verder. Ik kan de noni noni’s, toki toki’s en boliballen NIET meer horen. Vic blijkbaar wel nog… Send help! Please! 4. Klimmen op zijn klimrek (bluts en buil inbegrepen) Ja. Wij hebben sinds kort een klimrek in onze woonkamer. […]
Lees verder
Het feit dat ik een volledig blogbericht wil wijden aan een een Studio 100-figuur, betekent dat dit echt soort van issue is. Heeft niets te maken met een jeugdtrauma of zo hoor – I think… – eerder met een zekere vorm van afkeer. Een verhaal over haat en liefde (maar vooral haat). Ik schreef dit […]
Lees verder
Ik begin dit bericht met een leugen: mijn verhaal als papa begint ongeveer anderhalf jaar geleden. Fout. Alle zaken die mij vormen tot de papa die ik nu ben, keren terug naar de beginjaren van mijn leven. Niet dat die zo boeiend zijn! Ze hebben me echter wel keuzes laten maken over welk soort papa […]
Lees verder