Stap 1: ontdek het oude centrum. Bezoek het oude stadsgedeelte en verdwaal in het dambordpatroon van kleine, smalle, verkeersvrije straatjes. Niet de grote ketens hier, eerder gezellige kleinere winkels. Je vindt hier uiteraard ook de nodige eet- en drinkgelegenheden (en Pinxtos!) zodat je hier zeker enkele uren kan doorbrengen. Stap 2: ontdek het Guggenheimmuseum. Wij […]
Lees verder
Nu de quarantaine geleidelijk aan zijn greep begint te lossen, kunnen we zachtjesaan opnieuw van het daglicht en de frisse lentegeur genieten. Na ik-ben-de-tel-kwijt-aantal weken, word ik ook opnieuw op school verwacht om terug ter plaatse te gaan werken. Ik moet eerlijk toegeven: de voorbije weken waren zwaar. We werden getest op alle mogelijke manieren, […]
Lees verder
5. B – *** – umba kijken… Heel. de. dag. door. We zijn nu één week verder. Ik kan de noni noni’s, toki toki’s en boliballen NIET meer horen. Vic blijkbaar wel nog… Send help! Please! 4. Klimmen op zijn klimrek (bluts en buil inbegrepen) Ja. Wij hebben sinds kort een klimrek in onze woonkamer. […]
Lees verder
Oh yes, we did… En euh.. ’t Is niet dat we dit zoveel weken op voorhand reeds planden hoor! Zoals wel vaker bij ons gebeurt: vrijdag beslist, zaterdag geboekt, maandagavond vertrokken. Die impulsiviteit kwam wel al vaker voor hoor. Zo vertrokken we een drietal jaar geleden ook plots naar Italië (geboekt, dag erna vertrokken) zonder […]
Lees verder
Het feit dat ik een volledig blogbericht wil wijden aan een een Studio 100-figuur, betekent dat dit echt soort van issue is. Heeft niets te maken met een jeugdtrauma of zo hoor – I think… – eerder met een zekere vorm van afkeer. Een verhaal over haat en liefde (maar vooral haat). Ik schreef dit […]
Lees verder
Ik begin dit bericht met een leugen: mijn verhaal als papa begint ongeveer anderhalf jaar geleden. Fout. Alle zaken die mij vormen tot de papa die ik nu ben, keren terug naar de beginjaren van mijn leven. Niet dat die zo boeiend zijn! Ze hebben me echter wel keuzes laten maken over welk soort papa […]
Lees verder